Waar/wat

DE VERTELPLEK

Vertellers komen graag op plaatsen waar mensen met een of andere reden en een of ander doel bij elkaar komen en luisteraars, op hun beurt, zijn overal te vinden waar een goed verhaal verteld wordt.
Een vertelplek kan dus iedere plek zijn: een open ruimte in een bos of een bank in het park, een kerkgebouw of het café om de hoek, een ziekenzaal, feesttent, theatertje of gewoon thuis aan tafel. Op moeders mooiste stoel.
Niet elk verhaal echter kan op iedere willekeurige plek verteld of gespeeld worden. Soms heeft de betreffende plek niet de intimiteit, horend bij de gelegenheid én het verhaal. Soms voldoet die plek in praktisch of technisch opzicht niet; denk hierbij bijvoorbeeld aan de grootte van de plek of de akoestiek.



Een eenmaal gekozen plek beïnvloedt ons verhaal of de vorm ervan. Ze kan ons dragen en vleugels geven, of ons beperken en vleugellam maken.Dus! Welk verhaal hoort optimaal thuis bij dít publiek voor déze gelegenheid op wélke plek?!

EEN VERHEVIGDE WERKELIJKHEID

In mijn ogen is 'het theater' niet veel meer dan 'de meest geschikte en/of beschikbare vertelplek'. Daar kan een 'vergrote of verkleinde werkelijkheid' worden opgeroepen. Beide kunnen de gedachten- en gevoelswereld van de luisteraar verhevigen, de focus scherpen door aan te snijden thema's te vergroten of juist te verkleinen. De ene kan baat hebben bij veel ruimte en de ander juist bij weinig. 

Iets wat heel vertrouwd of zelfs (nog) geheim is, verdraagt meestal geen grote open en 'onveilige' ruimte... Opzwepende toespraken zijn juist gebaat bij grote ruimten met veel toehoorders. Zowel de vergrote als de verkleinde werkelijkheid worden onder een loep gelegd, samengebald tot een compact verhaal, ontdaan van ballast en versiering. Zo niet dan is een verhaal hooguit tijdverdrijf, maar meestal leeg!

Ik houd van vertellers die met hun verhaal een toegangspoort kunnen creëren tot een andere werkelijkheid, en/of een andere kijk kunnen geven op de wereld van alledag.