Het land waar de dood
niet bestaat - 2012
'WIE WIL ER NOU EEUWIG LEVEN!?'
Leven we echt in een tijd waarin iedereen voor altijd jong wil blijven? Willen we werkelijk een leven nastreven waarin alleen the sky the limit is? Is het waar dat we wel ouder willen worden in jaren, maar niet in lichaam en geest? Kan dat?
Beginnend bij het Italiaanse Het Land Waar De Dood Niet Bestaat, gevolgd door andere verhalen en confronterende vragen, rechtstreeks gericht aan het publiek, over een onverwachte ontmoeting met de dood, reflecteerde ik in deze voorstelling op de pracht van het leven, op het maskeren van de niet te vermijden ouderdom, het willen vermijden maar tenslotte moeten toelaten van de dood...
'Je optreden had een mooie onderlijn en een heel mooie toon: warm, precies en liefdevol.'
'Voor mij was het een onderdompelen in de door jou opgeroepen beelden, meegaan met de verbijstering van het kind (de humor en de kale tekst maakten het nog eens zo wrang), meegaan in de sprookjes, geschokt worden door de directe vragen die je als mispels het publiek ingooide - het was een rijke middag, dank!'
'Daarnaast heeft de inhoud en de wijze waaop jij jouw verhalen vertelde grote indruk gemaakt - ook op onze puberkinderen!'
